Oleksandr Usyk versloeg Tyson Fury via split decision om de titel van onbetwist kampioen zwaargewicht op te eisen. Het evenement vond plaats in een bomvolle zaal en Usyk werd de eerste bokser die deze eer te beurt viel sinds 1999.
Op de scorekaarten stond 115-112 voor Usyk, 114-113 voor Fury en nog eens 114-113 in het voordeel van Usyk.
De wedstrijd begon met Usyk die de eerste stoot uitdeelde en beide vechters richtten zich op hun jabs, maar Usyk eindigde de eerste ronde sterk. Gedurende de wedstrijd leek Usyk's behendigheid hem een voordeel te geven ten opzichte van Fury, die verschillende tactieken probeerde, waaronder het wisselen van houding en het richten op body shots. Tegen de 12e ronde kon Fury, ondanks dat hij een belangrijke comeback nodig had, de overwinning niet veiligstellen.
Elke ronde was felbevochten, met memorabele momenten zoals een snee boven Usyks oog in ronde vijf en verschillende sterke uppercuts van Fury. Echter, Usyks consistente druk en krachtige linkerhanden in de latere rondes zorgden voor zijn overwinning op twee van de drie jurykaarten.
Na afloop van het gevecht vierden beide vechters dat Usyk op het canvas zakte en zijn team omhelsde, terwijl Fury zijn armen omhoog stak om zijn verlies te vieren. Kort daarna omhelsde Tyson Fury Oleksandr Usyk voor ongeveer 500 toeschouwers in de ring.
Tot slot, ondanks het erkennen van zijn nederlaag volgens de officiële beslissingen, verklaarde Tyson Fury dat hij het gevoel had dat hij "het gevecht echt gewonnen had" en hij kondigde onmiddellijk aan dat hij een rematch wilde.
Verslaggever Luke Brown legde deze momenten live vast tijdens dit historische gevecht dat een belangrijke mijlpaal was in de geschiedenis van het zwaargewicht boksen.
Hier zijn de gedetailleerde stoot statistieken ronde voor ronde geleverd door CompuBox:
